aforyzm
Nieskończony świat – obraz Boga bez ram.
Nasze publikacje - twórczość, artykuły i wpisy
Dziś już nie ma…
Dziś już nie ma
Tych przyjaciół
Co kiedyś
Dziś przyjaźń
Odeszła do lamusa
Tamte czasy poszły w dal
Już nie wrócą
Pal licho
Słowo honoru
Nie ocali
Nikt nie chce
Być naiwnym
Zaufanie przybrało
Postać farsy
Coraz częściej się cni
marzy…
PANIE TYCH DUSZ
Byłem sam, było smutno i źle, lecz to minęło … małżeństwo przygarnęło mnie … to ich arcydzieło … Teraz mam dom, mam swój kąt, swoje posłanie … Jakże dziękuje za to … Panie dusz, biednych dusz, smutnych dusz, co domu nie mają … Spraw aby dostały już to, na co czekają. Byłem bity i znęcał się on nade mną … Zimą był budą mój dom … było tak ciemno … Przyszli i wzięli mnie wtem … czułem ich dobroć … ja nie spodziewałem się … Panie dusz, biednych dusz, smutnych dusz, co domu nie mają … Spraw aby dostały już to, na co czekają … Czuję że jest już tuż tuż moje spełnienie … spraw aby nastało już … {x2}
na schodach
Przebiegł po schodach, trzasnęły drzwi.
Psy zaszczekały gdy z hukiem biegł.
Na pomoc, na pomoc, pali się!
I cisza. Wszyscy śpią?
Cisza, nikt nie wychylił głowy, nie otworzył okna. Krzyczy więc w niebogłosy: Pali się! Pomocy! I cisza, nikt nie wychodzi. Czy wszyscy śpią?
Za oknami cichy szmer. Pali się? Niech sobie radzi! Czego on chce?
I cisza. Nikt nie wychodzi z za drzwi.
16.03.2021 r.
Urodziłeś się w trzydziestym pierwszym roku.
Myślę sobie tak dawno, ale po czasie dociera kiedy.
Okres międzywojenny, burzliwy. Ludzie wciąż przerażeni wojną,
wszędzie strach, nieufność, bieda, ból.
Poznajesz świat, uczysz się chodzić, jeść, biegasz za piłką,
kule znowu świszczą. Zamiast bestrosko grać, cieszysz się,
że wciąż żyjesz. Całe dzieciństwo.
Dorastasz pomiędzy dramatu nadzieją. Inaczej niż dzisiaj.
Doceniasz każdą wyciągniętą dłoń. Pomagasz innym.
Wokoło widzisz mundury, ciężkie buty, ciężki czas.
W zanadrzu skrywasz wiele przeżyć, może tajemnic.
Dorastasz z końcem wojny, żyjesz, lat jednak nikt nie wróci.
05.02.2025 r.
Wspaniałemu Mistrzowi i mentorowi,
wzoro-dawcy, inspiratorowi.
przytuleni
Zamiast jego
tuli kubek ciepłego kakao.
obecność
najpiękniej brzmi wieczorem
między wersami trudów dnia
gdy kładzie policzek tuż obok
na poduszce z naszych palców
i kołysze w ciszy tak lekko
w swoim dotyku bez słów
spokojnym znanym rytmem
ciepłych pocałunków poszewki
oplatamy się nią czule
patchworkiem ociężałych ramion
i dziękujemy w modlitwie
za czas który nam dano
System rejesracji został sprawdzony, działa poprawnie. Wchodzimy przez stronę główeną lub poezja-proza.pl/nasza-tworczosc klikamy zarejestruj się, wypełniamy formularz razem z wierszewm…
Chyba mamy ten sam problem... Pozdrawiam :)
Rejestracja na portalu - /mówią, do trzech razy sztuka/ to jednak zniechęca do kolejnej próby. :) a przecież wystarczyło by…
Najczęściej źle się kończą, ale często ludzie nie wyciągają wniosków.
Bardzo dziękuję!