Dzienne archiwum: 21 lipca, 2025

Jest jak oddech

który unosi się

pod skórą chwili

W jego obecności

świat zwęża się

do ciepła dłoni,

drżenia powiek.

Jest niewidoczny

a jednak wszystko

kręci się

wokół jego ciszy

To w nim

każde jutro

nabiera znaczeń

jakby życie

uczyło się mówić

od nowa.

Noc wisi

jak kropla tuszu

rozlana na płótnie.

Gwiazdy

rozmyte punkty

drżącego światła

Cienie drzew

przypominają

niezapisane litery

Cisza pęcznieje

jak farba

na wilgotnym pędzlu

Świat śni się

w półtonach

znikając w sobie

Wżdy liście sypią się z drzewa,

wiatry huczą, gęsta mgława,

słonce blednie, ćmi się zorza,

ćwiek deszczowy w ziemię wtłocza.

W sadzie jabłko się toczy,

smętna radość w chłodnej nocy,

zda się, iż świat w żałość stawa,

a jednak w sercu

cisza łaskawa.

20.10.2020