Autor: Lydia

0

Letnie haiku
5 (3)

upalny poranek

trawa miękka pod stopami

cień tuli kwiaty

 

wiatr niesie zapach

słońce topi letni sen

cisza śpiewa wśród liści

 

 

Oceń klikając:
0

Iskierki
5 (2)

Małe radości

rosnÄ… w szczelinach dnia

jak dzikie fiołki

kwitnÄ…ce bez przymusu

Ciepło kubka w dłoniach

jest jak dowód

że świat potrafi trwać

w prostych gestach.

Åšmiech przypadkowego dziecka

otwiera przestrzeń w sercu

jak klucz do dawno zamkniętego ogrodu.

Zapach chleba,

który ktoś właśnie piecze,

mówi więcej o miłości

niż wszystkie wielkie słowa.

Drobne chwile

sÄ… jak ukryte gwiazdy,

niewidoczne w blasku dnia,

a jednak niosÄ… niebo.

 

28.11.2021

Oceń klikając:
0

Puls
5 (4)

Jest jak oddech

który unosi się

pod skórą chwili

 

W jego obecności

świat zwęża się

do ciepła dłoni,

drżenia powiek.

 

Jest niewidoczny

a jednak wszystko

kręci się

wokół jego ciszy

 

To w nim

każde jutro

nabiera znaczeń

jakby życie

uczyło się mówić

od nowa.

 

Oceń klikając:
1

Impresja półmroku
5 (3)

Noc wisi

jak kropla tuszu

rozlana na płótnie.

 

Gwiazdy

rozmyte punkty

drżącego światła

 

Cienie drzew

przypominajÄ…

niezapisane litery

 

Cisza pęcznieje

jak farba

na wilgotnym pędzlu

 

Świat śni się

w półtonach

znikajÄ…c w sobie

Oceń klikając:
0

Jesień
5 (2)

Wżdy liście sypią się z drzewa,

wiatry huczą, gęsta mgława,

słonce blednie, ćmi się zorza,

ćwiek deszczowy w ziemię wtłocza.

 

W sadzie jabłko się toczy,

smętna radość w chłodnej nocy,

zda się, iż świat w żałość stawa,

a jednak w sercu

cisza łaskawa.

 

20.10.2020

Oceń klikając:
0

****
5 (5)

wstajÄ™

z niedokończonego snu

 

ciało

nie moje

jakby ktoÅ›

zostawił je

w kącie świata

 

w lustrze

drży twarz

zrobiona z soli

 

czyjeÅ› oczy

patrzÄ… przez moje

nic nie mówią

 

czasem

szeptem

wracam do środka

tam gdzie siÄ™

kiedyś kończyłam

 

i uczÄ™ siÄ™

od nowa

być

nie będąc

Oceń klikając:
0

Nieznany stan skupienia
5 (6)

nie złożono tu ziemi
ani niebo nie zna brzegów

ruch nie zakłada celu
ani poczÄ…tku

pojęcia rozciągają się
aż stają się przezroczyste

forma próbuje pamiętać siebie
ale pamięć już nie należy do ciała

gęstość chwili
zmienna bez komunikatu

Oceń klikając:
0

***
5 (5)

zamurowane okna
przechowujÄ… serca
marmur zna kolejność kroków,
pogubionych dusz

w katedrze istnienia
każdy oddech jest nawą
dach opiera siÄ™
na milczeniu
cięższym niż rzeźby

Oceń klikając: