Retrospekcja5 (2)
Chodzę w mroku sama i znam dobrze tę drogę,
Gdzie niepokój w korzeniach oplata mi nogi.
Moje kroki – szelest dręczących słów,
Które cisza usypia wśród wilgotnych mchów.
I wiem, że w tobie też tkwi ból
A pod powiekami spoczywa zmęczona miłość.
Że u ciebie też jest to, co we mnie.
Bo kiedy kocham,
To jakbym odchodziła.
I kiedy odchodzę,
To jakbym kochała.
I nie rodzi się nic.
I krwawię, i tkwię,
Jakbyś był mi obcy.
I tęsknię, i wracam,
Jakbyś był mi bliski.
Idę dalej,
choć każdy krok wydaje się już czyjś.
Oceń klikając:
Czy na stronie głównej nie można poprawić wersyfikację wierszy? Często się rozsypują, nie wyglądają tak, jak powinny. W jaki sposób można usunąć opublikowany tekst?
Wersyfikacja jest ustawiona prawidłowo, problem z wersyfikacją zależny jest od długości wersów i wielkości wykorzystanej czcionki. Jeśli ktoś nie ustawiał czcionki tylko kopiował tekst z innego miejsca, często kopiował go wraz z ustawieniami. Dlatego ustawienia wielkości czcionki w postach / utworach zostały wyłączone. Mam nadzieję, że teraz będzie lepiej.