Natura

Nie badam granic świata,
by poznać swoją siłę.
Moja pamięć jest starsza niż drzewa –
jest pamięcią skały.

Nie jestem echem —
jestem wibracją ziemi,
wstrząsem, który rozsadza ciszę.

Kto zechce mnie złamać,
pozna siłę korzeni.
Sięgają głębiej
niż strach
niż chciwość
niż śmierć

Nie proszę o miejsce —
sama je tworzę.
Moja obecność nie zna odwrotu –
twarda jak diament –
a pulsuje życiem.

Nie jestem kwiatem
który trzeba chronić,
lecz ziemią,
która pochłania
i rodzi jednocześnie,
która nie oddaje tego,
co w niej rośnie.

Nie jestem ciszą przed burzą –
jestem burzą,
która nie potrzebuje zgody nieba.

Nie pytaj już, czy przetrwam.
Ja trwam.
Zawsze jestem początkiem.