12.20223.7 (3)
Życie uczy nas smaków cierpienia, bo tylko przez ból serce rozpoznaje swoje pragnienie kochania. Cierpienie jest jak deszcz na spękaną ziemię- boli, zmienia, ale też przygotowuje nas do przyjęcia czułości, która nadaje sens każdemu oddechowi.
Kochanie staje się wtedy nie tylko pragnieniem, lecz najdelikatniejszym aktem odwagi, który pozwala nam rozkwitnąć mimo burz.
(zimowe zapiski 12.2022)
Życie i miłość w bólu się rodzi,
w bólu też odchodzi…
Może to masochizm z nieba
a może tak trzeba?