współczesna twórczość literacka
Noc wisi
jak kropla tuszu
rozlana na płótnie.
Gwiazdy
rozmyte punkty
drżącego światła
Cienie drzew
przypominają
niezapisane litery
Cisza pęcznieje
jak farba
na wilgotnym pędzlu
Świat śni się
w półtonach
znikając w sobie
nie złożono tu ziemi
ani niebo nie zna brzegów
ruch nie zakłada celu
ani początku
pojęcia rozciągają się
aż stają się przezroczyste
forma próbuje pamiętać siebie
ale pamięć już nie należy do ciała
gęstość chwili
zmienna bez komunikatu
Nie ruszam się
nie poruszam słów
nie chce Cię wyciągać
Jestem
w tej samej nieruchomej wodzie
gdzie nie płynie już nic
Nie oddycham mocniej
ni cisza
ni czas
Nie dotykam
nie patrzę za długo
nie składam Cię w sens
Trwamy
dwie obecności
jedna krucha
druga światłem cienia
Jeśli zadrżysz
chociaż o milimetr
usłyszę
Są takie miejsca
gdzie miłość
to tylko obecność,
która nie chce Cię zabrać
w zaułku bez mapy
gdzie cisza ma smak atramentu
drzwi bez klamki otwierają się sercem
schody skrzypią strofami
pod stopami szeleszczą wersy
w kącie siedzi myśl
ubrana w zamszowe rymy
pióra tu nie śpią
tylko śnią dalej
każdy oddech jest początkiem zdania
proszę odebrać pocztę wewnętrzną
Dziękuję. Wydaje mi się, że dokładnie tak zrobiłam jak napisałaś, a nadal na stronie wyświetlam się jako M.M Ale to…
Pewnie taka, że jedni wiedzieli na co kupują bilety, a drudzy kupili w ciemno z nadzieją, że będzie ubaw. Cytując…
Ciekawe spostrzeżenia. Nie da się potwierdzić i nie da się zaprzeczyć, ale zanim odpowiem prześpię się z tym tematem i…
Witaj, Z oficjalnego konta ponieważ właśnie pracuję nad kodami, a robię to często na żywo. Dziękuję za miłe słowa i…