Erazm z Rotterdamu, pełne imię Desiderius Erasmus Roterodamus, urodził się w 1466 roku w Rotterdamie, a zmarł w 1536 roku w Bazylei. Był jednym z najwybitniejszych humanistów renesansu, teologiem, filozofem, pisarzem i krytykiem religii.
Biografia:
Erazm pochodził z ubogiej rodziny; jego ojciec był lekarzem. W młodości studiował na uniwersytetach w Paryżu i Louvain. W trakcie swojej kariery był duchownym, ale odsunął się od formalnej hierarchii kościelnej, promując idee reformy i powrotu do źródeł chrześcijaństwa. Podróżował po Europie, współpracując z wieloma uczonymi i drukarzami, co umożliwiło mu szeroki wpływ na rozwój humanizmu.
Utwory i ważne informacje:
Erazm był autorem licznych dzieł, które miały ogromny wpływ na myśl europejską:
- „Pochwała głupoty” (łac. Moriae Encomium) – satyryczny utwór krytykujący społeczeństwo, kościół i ludzi jego czasów, ukazujący ludzkie słabości i obłudy.
- „De libero arbitrio” – rozważania na temat wolnej woli i predestynacji.
- „Adagia” – zbiór aforyzmów i maksym, które miały edukować i pouczać.
- Edycje i komentarze Biblii, w tym krytyczne wydanie Nowego Testamentu w języku łacińskim, które przyczyniły się do reformacji i rozwoju myśli humanistycznej.
Erazm był zwolennikiem edukacji, tolerancji i reformy kościoła. Jego prace przyczyniły się do odnowy myśli chrześcijańskiej i rozwoju edukacji humanistycznej w Europie. Do dziś jest uważany za jednego z najważniejszych myślicieli renesansu, którego idee wpłynęły na kształt reformacji i nowoczesnej myśli krytycznej.
