*******4.3 (7)
pod ziemiÄ…
nasiono pęka
łodyga drży
lecz wspina się ku górze
liść rozwija się
choć nie wie
czyje dłonie
go dosięgną
kwiat rozchyla płatki
bez pewności
że spotka spojrzenie
korzeń w popiele
zielony oddech
w stronÄ™ nieznanego
Bardzo podoba mi się ten wiersz. Pozdrawiam 🙂