Nawigacja
Włączam ciszę na pełny ekran
i siadam z nią.
Myślę o nas i o tym,
co zostanie,
kiedy świat wyloguje się
z własnej iluzji.
I wtedy:
Twoje słowa –
espresso w żyłach,
które na języku zostawia spokój.
Twoje dłonie –
róża wiatrów,
nawigacja,
której nie trzeba aktualizować,
prowadzi mnie prosto do brzegu.
I wystarczy mi już jedna chwila,
gdy twój śmiech
rozjaśnia powietrze
i rozsypuje zmrok.
Chcę tu być,
w szczelinie między
dotykiem a oddechem,
gdzie miłość jest jedynym kodem,
który przetrwa restart świata.
Dotarłaś do celu. Prowadził Cię Krzysiek. 😉
Ładne.
Większość wierszy jest o miłości, a tu nie można jej wybrać. 🙁
jest i miłość 😉
Przepraszam, jest. Nie wiem, dlaczego nie mogłam jej znaleźć. Ale znalazłam. :))
Miłość została dodana, od tak od serca, na życzenie 😉
A tak serio, jak coś będzie potrzebne, bo dużo jeszcze nie ma, to śmiało proszę pisać. 🙂
Dziękuję! 🙂 Jestem ciekawa, czy bedą powiadomienia i czy będzie możliwość ujrzenia, kto i jak głosuje. Pozdrawiam.
System głosowania będzie na pewno inny (serduszko, kciuk…), ten jest tylko tymczasowo. Liczę na do że elementy związane z oddawaniem na media społeczne uda się wprowadzić inne. Powiadomienia? O komentarzach, laikach, wpisach? Sprawdzę możliwości. 🙂
Dziękuję za odpowiedź! 🙂