uścisk
świat ma puste ręce
z którymi nas zostawia
najgłębszy głos
spał
jak powoli nakręcany zegar
każdy jest innym kolorem
na niespokojnym jeziorze
przychodzisz do mnie po krwi
jej pulsu w mojej dłoni
współczesna twórczość literacka
świat ma puste ręce
z którymi nas zostawia
najgłębszy głos
spał
jak powoli nakręcany zegar
każdy jest innym kolorem
na niespokojnym jeziorze
przychodzisz do mnie po krwi
jej pulsu w mojej dłoni
Piękny wiersz