Dusza jak wiatr

Dusza jest niezwykle lekka,
zwiewna,
ciąży jedynie pod wpływem przeżyć,

jak ciało pod wpływem grawitacji.
Czasami waży tyle, co myśli.

Kiedy dokładasz
do niej ciężkich niczym głaz przeżyć,
doświadczeń,
upada.

Potem znów wstaje,
podnosi się
lekka jak oddech.

Gdy chronisz ją,
dokładając zwiewne pióra,
unosi się,

podąża za tchnieniem wiatru,
niczym pył
prowadzona subtelną wyobraźnią.

Porankiem jak słońce przecina ciszę.

Wznosząc się niczym ptak
na skrzydłach marzeń,
nadziei, pragnień.

Wolna.
Niezatrzymana.