Historia dwudziestolecia międzywojennego rozpoczyna się od zakończenia I wojny światowej i podpisania traktatu wersalskiego w 1919 roku. Polska odzyskała niepodległość po 123 latach zaborów, a państwo musiało stawić czoła licznym problemom wewnętrznym i zewnętrznym. Okres ten charakteryzował się budową struktur administracyjnych, szkolnictwa, infrastruktury i armii.
W Europie narastały napięcia polityczne, powstawały nowe państwa i systemy polityczne.
W Polsce lat 20. i 30. XX wieku rozwijała się demokracja parlamentarna, choć nie brakowało konfliktów politycznych i przewrotów. Sytuacja gospodarcza była trudna, zwłaszcza w związku z kryzysem lat 30., co wpływało na życie codzienne obywateli. W tym czasie intensyfikowały się kontakty kulturalne z innymi krajami Europy, a polscy twórcy inspirowali się prądami zachodnimi.
Historia epoki pokazuje także rosnącą rolę kobiet w życiu publicznym i kulturze. To okres, w którym nastąpiła profesjonalizacja sztuki, rozwój nauki, mediów i literatury. Dwudziestolecie międzywojenne kończy się wybuchem II wojny światowej w 1939 roku, co przerywa dynamiczny rozwój kultury i państwa.