Schronienie
5 (7)

w zaułku bez mapy

gdzie cisza ma smak atramentu

drzwi bez klamki otwierajÄ… siÄ™ sercem

 

schody skrzypiÄ… strofami

pod stopami szeleszczÄ… wersy

w kącie siedzi myśl

ubrana w zamszowe rymy

 

pióra tu nie śpią

tylko śnią dalej

każdy oddech jest początkiem zdania

Oceń klikając:
Subskrybuj
Powiadom o
guest
5 Komentarze
Opinie w linii
Zobacz wszystkie komentarze
yestem

Na poddaszu marzeń bliżej jest do nieba i dalej od ziemi
Å‚atwo jest siÄ™gnąć do gwiazd, lecz nie można zapuÅ›cić korzeni…

Pozdrawiam. 🙂

Sophia1978

Przepięknie opisane, być może relacje, pełne treści lecz bez słów. Pięknie 🙂

Bianka97

Bardzo subtelny i plastyczny obraz, w którym delikatne metafory budują klimat miejsca nieoczywistego. Twój wiersz ma piękny rytm, delikatność i tajemniczość. Jest przepiękny. 🙂

sloneczko010981

Przepiękne, niezwykle poetycki obraz.

5
0
Chętnie poznam Twoje przemyślenia, skomentuj.x