Historia współczesności rozpoczyna się po zakończeniu II wojny światowej w 1945 roku. To czas odbudowy zniszczonych państw, powstania nowych porządków politycznych i systemów gospodarczych.
W Europie i na świecie następuje zimna wojna, rywalizacja mocarstw oraz rozwój idei demokracji i praw człowieka. Współczesność to epoka intensywnego rozwoju nauki i technologii – od komputerów, przez internet, aż po sztuczną inteligencję i biotechnologię. W kulturze obserwujemy nowe formy wyrazu, eksperymenty artystyczne i rozwój mediów masowych.
W Polsce historia współczesna to również czasy PRL-u, okres transformacji ustrojowej w 1989 roku oraz wejście do Unii Europejskiej.
To czas, w którym społeczeństwo musiało mierzyć się z nowymi wyzwaniami, jak globalizacja, migracje czy zmiany gospodarcze. Historia epoki pokazuje także rozwój edukacji, nauki i życia kulturalnego, które stały się dostępne dla szerszych grup społecznych.
Epoka współczesna charakteryzuje się przyspieszeniem procesów historycznych i technologicznych. Współczesność to czas, w którym granice między kulturami, mediami i dziedzinami nauki stają się coraz bardziej płynne.