Literatura starożytna to skarbnica eposów, mitów, hymnów i dramatów. Najstarszym znanym dziełem jest „Epos o Gilgameszu” z Mezopotamii, opowiadający o poszukiwaniu nieśmiertelności. Egipt pozostawił hymny, pieśni miłosne i teksty religijne. Grecja dała światu „Iliadę” i „Odyseję” Homera, tragedie Sofoklesa, Eurypidesa i Ajschylosa oraz komedie Arystofanesa. Rzym stworzył literaturę łacińską – eposy Wergiliusza, pisma historyczne Tacyta i Liwiusza czy filozofię Seneki.
Literatura starożytna miała różne funkcje – opowiadała o bogach i bohaterach, uczyła wartości, dokumentowała wydarzenia. Była nośnikiem tradycji i tożsamości. Dzięki pismu literatura mogła być przekazywana przez pokolenia. Do dziś zachwyca pięknem języka i uniwersalnym przesłaniem. Eposy i dramaty ukazywały heroizm, miłość, zdradę i los, które są ponadczasowe. Literatura starożytna była początkiem światowej literatury i wzorem dla późniejszych epok.