Sztuka średniowieczna była przede wszystkim religijna i podporządkowana Kościołowi. W architekturze wyróżniamy dwa główne style: romański, z grubymi murami i małymi oknami, oraz gotycki, pełen strzelistych wież i witraży. Katedry gotyckie, takie jak Notre Dame w Paryżu czy katedra w Chartres, są symbolem duchowości epoki i technicznej doskonałości budowniczych. Rzeźba i malarstwo również służyły głównie celom religijnym – zdobiły kościoły, ołtarze i manuskrypty.
Kultura średniowiecza była przesiąknięta symboliką i alegoriami, które miały uczyć i moralizować. Powstawała sztuka dworska i rycerska, związana z etosem rycerza i miłością dworną. Muzyka rozwijała się w klasztorach – chorał gregoriański był podstawową formą muzyki religijnej.
Z czasem powstawały też pierwsze pieśni świeckie, wykonywane przez trubadurów i minnesingerów. Kultura średniowiecza to również obrzędy, festyny i widowiska, które łączyły religię z życiem codziennym. W miastach rozwijały się cechy rzemieślnicze i kultura mieszczańska, która różniła się od dworskiej.
Cała sztuka i kultura epoki była podporządkowana nadrzędnej idei – ukazaniu człowieka w drodze do zbawienia.