Dramat to forma literacka przeznaczona do wystawiania na scenie lub odczytu publicznego. Jego głównym celem jest przedstawienie konfliktu, relacji międzyludzkich i wydarzeń w formie dialogu, monologu i akcji scenicznej.
W literaturze antycznej dramat obejmował tragedię, komedię i dramat satyryczny, tworząc ramy dla refleksji moralnej i społecznej. W średniowieczu rozwijają się misteria, moralitety i dramaty religijne, ukazujące walkę dobra ze złem. Renesans przynosi dramat klasyczny, dramat historyczny i komedię, podkreślając harmonię formy i języka. Barokowy dramat jest pełen kontrastów, symboliki, bogatej retoryki i dramatyzmu. Pozytywizm stosuje dramat realistyczny, ukazując życie społeczne, konflikty codzienne i problemy moralne. W Młodej Polsce dramat ekspresjonistyczny i symboliczny bada psychikę człowieka, emocje i duchowe konflikty. Dwudziestolecie międzywojenne wprowadza eksperymenty formalne, teatr absurdu, dramat psychologiczny i społeczny. Współczesny dramat korzysta z różnorodnych mediów, form hybrydowych i interakcji z publicznością.
Dramat pozwala pokazać dynamikę wydarzeń, charaktery bohaterów i konsekwencje ich działań. W tragedii ukazuje się konflikt jednostki z losem, społeczeństwem i własnymi dylematami.
Komedia eksponuje humor, absurdy życia codziennego i sprzeczności społeczne. Monolog i dialog umożliwiają wnikliwą analizę psychologiczną bohaterów.
Dramat historyczny odnosi się do wydarzeń przeszłości, moralności i decyzji ludzi.
Dramat współczesny bada konflikty polityczne, społeczne, moralne i technologiczne.
Dramat jest uniwersalnym narzędziem komunikacji, refleksji i edukacji. Pozwala także na eksperymentowanie z formą, przestrzenią i językiem. Dramatyczna forma literacka pozostaje aktualna w teatrze, filmie, telewizji i mediach cyfrowych.