Epika
Epika – gatunek literacki, którego głównym celem jest opowiadanie historii, przedstawianie wydarzeń i losów bohaterów w narracji ciągłej.
Charakterystyka
- Narracja jedno- lub wieloperspektywiczna.
- Obecność fabuły, chronologii wydarzeń i opisów świata przedstawionego.
- Typowe motywy: przygoda, podróż, konflikt, życie społeczne, historia.
- Styl języka: opisowy, narracyjny, często realistyczny.
Epoki literackie i rozwój
- Starożytność: epopeje (Homer – Iliada, Odyseja).
- Średniowiecze: rycerskie opowieści i kroniki.
- Renesans: powieści przygodowe (Cervantes – Don Kichot).
- XIX wiek: powieść realistyczna (Balzac, Prus).
- XX–XXI wiek: powieść psychologiczna, fantastyczna, epicka.
Przykłady twórców i dzieł
- Homer – Iliada, Odyseja
- Miguel de Cervantes – Don Kichot
- Bolesław Prus – Lalka
- J.R.R. Tolkien – Władca Pierścieni
Funkcje literackie
- Rozrywkowa, dydaktyczna, refleksyjna.
Analiza i interpretacja
- Epika pozwala czytelnikowi śledzić losy bohaterów i zrozumieć kontekst historyczny i społeczny.
- Rozpoznajemy epikę po narracji, obecności fabuły i opisach świata.
Cytaty / fragmenty
„Wtedy Achillesa gniew rozgorzał, a serce jego w ogniu się paliło…” – Iliada