Elegia

Elegia – liryczny utwór poetycki o charakterze refleksyjnym i melancholijnym, najczęściej poświęcony przemijaniu, śmierci lub cierpieniu.

Gatunek literacki powiązany

• Liryka refleksyjna i filozoficzna.

Charakterystyka

• Ton melancholijny, poważny.
• Środki stylistyczne: epitety, metafory, powtórzenia, kontrasty.
• Tematy: śmierć, przemijanie, utrata, nostalgia, rozpamiętywanie.

Epoki literackie i rozwój formy

• Antyk: poezja elegijna (Tibullus, Propercjusz)
• Renesans i barok: elegie miłosne i moralizatorskie (Kochanowski)
• Romantyzm: elegie refleksyjne (Norwid)
• Współczesność: elegie wierszowane, wolne, poetyckie rozważania nad życiem

Przykłady twórców i dzieł

• Propercjusz – elegie antyczne
• Jan Kochanowski – Treny
• Cyprian K. Norwid – elegie filozoficzne

Funkcje literackie

• Refleksyjna, dydaktyczna, krytyczna.

Analiza i interpretacja

• Elegia pozwala na wyrażenie żalu, tęsknoty i filozoficznej refleksji.
• Rozpoznajemy ją po melancholijnym tonie, refleksji nad przemijaniem i środkach stylistycznych.

Cytaty / fragmenty

„Czego chcesz od losu, serce smutne, czemu?” – fragment elegii Norwida